اجرای تامین خواسته

اجرای قرار تامین

قرار تامین خواسته نیز در قالب دادنامه به طرفین ابلاغ می شود و قطعاً هدف خواهان از طرح چنین درخواستی اجرای تامین خواسته و توقیف اموال خوانده می باشد لذا برابر با ماده 117 قرار  تامین باید فوری به خوانده ابلاغ و پس از آن اجرا شود، در مواردی که ابلاغ فوری ممکن نباشد و تأخیر اجرا باعث تضییع یا تفریط خواسته گردد ابتدا قرار تامین اجرا و سپس ابلاغ می‌شود.

یکی از مهم ترین نکات و موادی که در خصوص تامین خواسته وجود دارد و هر وکیل‌دادگستری نسبت به آن توجه خاصی دارد همین ماده ۱۱۷ می باشد بنابر این ماده پس از صدور قرار باید این موضوع فورا به خوانده ابلاغ شود و بعد از آن عملیات اجرا صورت بگیرد اما استثنایی برای این موضوع پیش بینی گردیده است و آن زمانی است که ابلاغ فوری ممکن نباشد و همچنین تاخیر در اجرا باعث تضییع یا تفریط خواسته گردد در صورتی که هر دو شرط در کنار هم وجود داشته باشند قرارتامین ابتدا اجرا می‌شود و پس از اجرا به خوانده ابلاغ خواهد شد.

موارد لغو قرار تامین

در توضیح هدف و فلسفه پیش بینی تامین خواسته گفتیم که ممکن است در فاصله طرح دعوای اصلی تا به نتیجه رسیدن دعوا و اجرای آن خوانده اقدام به انتقال و یا اختفاء اموال خود بنماید لذا از همین رو قانونگذار راهکاری را پیش‌بینی و ارائه کرده است تا خواهان بتواند خواسته خود را تامین نماید، اما به هر حال پس از پایان دعوای اصلی باید درخصوص تامین خواسته تعیین تکلیف صورت بگیرد.

در این خصوص ماده ۱۱۸ قانون آیین دادرسی مدنی مقرر می‌دارد در صورتی که موجب تامین مرتفع گردد دادگاه قرار رفع تامین را خواهد داد. در صورت صدور حکم قطعی علیه خواهان یا استرداد دعوا و یا دادخواست تامین خود به خود مرتفع می شود.

این ماده دو حالت را برای رفع اثر از تامین ذکر کرده است:

اول اینکه موجب تامین مرتفع گردد که در اینجا دادگاه خود به خود و بدون نیاز به درخواست خوانده قرار رفع تامین را صادر خواهد کرد.

همچنین در صورتی که خواهان در دعوای اصلی که درخواست تامین خواسته را مطرح نموده محکوم شود و حکم محکومیت قطعی گردد یا در حین دعوا استرداد شود و یا دادخواست مسترد گردد، تامین خود به خود مرتفع می شود.

در خصوص تجدیدنظرخواهی از قرار تامین نیز لازم به ذکر است مطابق با ماده ۱۱۹ قانون مذکور قرار قبول یا رد تامین قابل تجدید نظر نیست. یعنی اگر خواهان درخواست تامین نموده و دادگاه رسیدگی کننده، درخواست او را رد کرد حق تجدیدنظرخواهی ندارد و از طرفی دیگر نیز اگر قرار تامین قبول شد خوانده حق تجدیدنظرخواهی نسبت به آن را نخواهد داشت.

مطالبه خسارات ناشی از قرار تامین خواسته توسط خوانده

گفتیم که تامین خواسته جهت توقیف اموال خوانده قبل از جابجایی اموال توسط او صورت می گیرد. در صورتی که خواهان دعوای مطرح شده را به نتیجه برساند و حاکم در دعوا شود مالی که توقیف کرده است در اجرای رای دادگاه به نفع او نهایتاً ضبط خواهد شد. اما سوال اینجاست که اگر خواهان در دعوا محکوم شود تکلیف اموال توقیف شده چیست؟ آیا خوانده می تواند مطالبه خسارت از این بابت بنماید یا خیر؟

در این خصوص باید گفت نظر به این که خواهان به غیر از موارد سه گانه ابتدایی ماده ۱۰۸ در حالات دیگر باید مبلغی را به عنوان خسارت احتمالی به صندوق دادگستری بسپارد از آنجایی که سه مورد اول ماده ۱۰۸ از مواردی می باشد که ادله موجود در نزد خواهان از استحکام و استواری ویژه‌ای برخوردار است در این موارد مبلغی را به عنوان خسارت احتمالی از خواهان درخواست نمی نمایند اما غیر از آن سه مورد در موارد دیگر از آنجایی که ممکن است خواهان در دعوا پیروز نشود مبلغی را به عنوان خسارت احتمالی از او دریافت می نمایند.

خسارت احتمالی

همانطور که از نام آن پیداست خسارتی می‌باشد که ممکن است در اجرای تامین خواسته به خوانده وارد شود. فرض کنید خواهان در اجرای قرار تامین خواسته اموال خواهان از جمله آپارتمان و دو خودروی او را توقیف نماید و تا پایان دادرسی که ممکن است یک سال به طول انجامد این اموال توقیف بوده و قابل انتقال نباشد. در نهایت خواهان در دعوا پیروز نشده و محکوم به بیهقی  شود در

این شرایط خوانده بابت اموالی که از او توقیف شده و خساراتی که از این مسیر به او وارد گردیده می‌تواند از محل خسارت احتمالی که خواهان به صندوق دادگستری سپرده است خسارت خود را جبران نماید در این خصوص ماده ۱۲۰ قانون آیین دادرسی مدنی مقرر می دارد:

ماده 120 قانون آیین دادرسی مدنی

در صورتی که قرار تامین اجرا گردد و خواهان به موجب رای قطعی محکوم به بطلان دعوا شود و یا حقی برای او به اثبات نرسد خوانده حق دارد ظرف ۲۰ روز از تاریخ ابلاغ حکم قطعی خساراتی را که از قرار تامین به او وارد شده است با تسلیم دلایل به دادگاه صادرکننده قرار مطالبه کند. مطالبه خسارت در این مورد بدون رعایت تشریفات آیین دادرسی مدنی و پرداخت هزینه دادرسی صورت می‌گیرد. مفاد تقاضا به طرف ابلاغ می‌شود تا چنانچه دفاعی داشته باشد ظرف ده روز از تاریخ ابلاغ با دلایل آن را عنوان نماید، دادگاه در وقت فوق العاده به دلایل طرفین رسیدگی و رای مقتضی صادر می نماید، این رای قطعی است. در صورتی که خوانده در مهلت مقرر مطالبه خسارت ننماید وجهی که بابت خسارت احتمالی سپرده شده به درخواست خواهان به او مسترد می شود.

در تفسیر این ماده نکات بسیار مهمی وجود دارد:

1-  قرار تامین باید اجرا گردد. صرف صدور قرار تامین خواسته موجب نمی شود که خوانده بتواند مطالبه خسارت نماید و حتماً باید این قرار اجرا گردد و فلسفه این موضوع نیز این است که تا زمانی که قرار اجرا نشده است و اموالی از خوانده توقیف نگردیده هیچ حقی برای خواهان به وجود نمی‌آید و هیچ ضرری نیز به خوانده وارد نخواهد شد.

2- موضوع دیگر این است که شرط مطالبه خسارت توسط خوانده صدور رای قطعی به بطلان دعوا و یا بیحقی خواهان است یعنی حتماً باید رای علیه خواهان صادر و قطعی شود. پیشتر نیز گفتیم رای قطعی رایی می باشد که امکان هیچ اعتراضی به آن وجود ندارد.

نکات دیگر در خصوصتامین خواسته را در مقاله بعد مطالعه کنید.

ممکن است از اجرای قرار تامین خواسته ضرر قابل توجه ای به شما وارد گردد اما نگران این موضوع نباشید، میتوانید طی یک مشاوره تخصصی با وکیل پایه یک دادگستری گروه وکلای مهراد که تجربه و تخصص کافی در این زمینه داشته و تا کنون بیش از پانصد پرونده در خصوص تامین خواسته را مدیریت نموده ضرر وارده را جبران و از خواهان مطالبه خسارت نمایید.